beklemek
vakur içinde
deli
bir derviş gibi
tek başına
kaçmadan
kendinden ve ötekinden
yüzleşe yüzleşe gerçekle
sabrın uçurumlarında
namluyu uzatıp korkuya
kalbinin atışlarıyla beklemek

pervasızca bilinmeyeni
ıslıkla büyüyen geceyi beklemek
kendini inciteni öfke seliyle...

ince elemlerle örülmüş ruhun
dönemeçlerinde beklemek
yana yana türkülerinde
gizli bir ateş faslıyla
yanık bir ezgiyle beklemek geleni...

bir öfkedir ki zaman
taş üstüne taş koymaz
akar sinir hatlarında hayatın
boynumuzda asılı kalır anılarla
suretinde eskir tüm yaşanılan
ve beklemek
gayrı resmi duruşuyla
kötülüğün o son kuduruşuyla
uzatıp saatleri sükunete
dona kalmışcasına beklemek
kavganın orta yerinde
iç çekişleriyle sönen hayatlardan
devşirip acının en onulmazını
sürerek yaralarına merhem diye
beklemek
inkarı nedamet telinde titreşen dudakların
sessiz çığlığını duyarak içinde
esirliğiyle eskimiş hayatlardan
umar bularak beklemek geleni...