Seninle Benseninle ben dikiş tutturamadık aşkta kalplerimiz yüzdeyüz doku uyuşmazlığında sökülmüş gövdelerimiz kadavradır şimdi neşterin dehşetiyle ürperir ayrı masalarda seninle ben ikili bir sarmal olup da taşıyamayız bu hayatı yarına iblis sinmiş hücre duvarlarımıza kanser musallat olmuş ruhumuza esir etmiş bedenimizi ihanet virüs girmiş aşkımızın kodlarına seninle ben yani, biz iki ayrı uçta uzlaşmaz çelişkiler içindeyiz hesapta, ortak payda arıyoruz zoraki ortaklığın açmazlarında seninle ben kutup yalnızlığımızla acı an’ların başucumuzda umacı gibi durduğu yitik ilişkilerin eğreti kıyısındayız her yeni gün umutla yüreğimize mavi izler taşısa da tenimize tuzla karışık derin gizleriyle vursa da ışık sonun başlangıcındayız sonun başlangıcındayız seninle ben yani, ikimiz tanrının bile birbirine karıştırmadığı iki ayrı denizleriz... |