GÜNEŞ SAÇLI ÇOCUK
(Giray’a)
I güneş saçlı çocuk ağlama sen ne olur... yoksa güneş utanır kızıllığından bunaltan inatçı bir sis yalan ki seviyi tutsak eder zaman nefretse bazen bir tokatta şekillenir güneşi yüreğinde taşıyan sen dinle umutlara kement coşkusunu su kuşunun masal anlatan fısıltısını sazların bak nasıl da uçuyor düş kanatlı kadife çiçekleri ve bulut gözlü kızböcekleri şimdilerde ölüsü çöplüklerde olsa da coşkunun yaşam suyu inatçı gülüşlerdir onun /unutma II güldü çocuk güneş saçlarıyla bahar fışkırdı gözbebeklerinden güldü çocuk yıldızlar saçıldı yüreğinden olanca pisliğin içinden bir gül fidanı inatçılığıyla güldü çocuk. Mikail Dağlar (7-8 /10/1989 Savatlı / VAN) |
Ceren Yılmaz tarafından 11/20/2006 8:00:57 PM zamanında düzenlenmiştir.