Kadın
soylu seçkin irem kadın
kaç masal kaldı kulağına çocukluğundan sen kutsanmış doğmuştun yıldızlardan pembe zıbın içinden gülüyorsun,kime bakışında everesti büyütüyorsun şimdi kim serpti bu hüznü üzerine sedef kaldırımlarda kararıyorsun izbe izbe kelebek parmaklarındaydı ulaşılmaz güzelliğin elinde yıkık bir şehrin anahtarını taşıyorsun koynunda güvercin yalnızlığın kurtlarla dans ediyorsun hiç kimse bilmiyor içinin yangınını sabahtan akşama kurşuna diziliyor çocuk düşlerin bilmediğin hürriyet şarkısı kaldı mı oyuncak bebeğinin gözlerinde mi kaldı gülüşlerin her gece kahkaha çiçekleri üstünde uyuyorken aralayıp ruh alemini annenin eteklerine sarılıyorsun gözleri tanyeri kadın ölümün perdesi gerili sözlerinde ısssızlığın akıyor mu saçlarından ellerine yüzünün rengi yalnızlığının adı mı yoksa dudak eşiğinde duruyor hala ayak izlerin önünde işte ıstırabın yalın kılıç kitabı okumaya doyamıyorsun işte gençliğin yüzündeki çizgilerde sırnaşıyor ipektendi kanatların senin sonbahar sarı şarap renginde mahkûm kaldı boynunu bükmüş nihavent sesler çocukluk oyunlarını büyütüyorsun sızılı soluğundan taşacak isyan sanki bağırabildiğin kadar haykırıyorsun //..meleği yedi kat’ın bildi gerçeği saygıyla eğildi kadın ki yalnızca et parçası değildi kadın buldu gerçeği kâbustan ayıldı kadın ayağı altında CENNET.. sayıldı kadın..// gecenin ninnisi kadın acının zirvesi kadın şiirin imgesi kadın şairin vefası kadın... Faruk Civelek |
kadın sevdaydı
sevmenin tertemiz adıydı
offfffffff ki offffff
kadınlar adına
sağol be şair...