Damla damla akıyor göz yaşlarım yüreğime
Her damlası söndürüyor yanan alevi
Gün geçtikçe büyüyor aramızdaki uçurum
Çoktan gitmem gerekirken uzattım vedamı
Ama artık sabır taşı çatladı sonunda
Tüm sınırlarımı zorladın yüzsüzce
Sayısını unuttuğum vedasız gidişlerin
Öyle derinden yakıyordu ki içimi
Ve dönüşlerin bakışlarını kaçırarak boyun büküşün
Biliyordun kapımın her zaman sana açık olduğunu
Ama bu kez son evet son gidişin
Ve benim yalnızlığımla son buluşmam
Sadece düşlerimde seni yaşamak
Hayallerimde sevildiğimi düşünmek hak mı bana
Dalıyorum geçmişteki güzel günlere
Onların bile hayali o kadar kısa ki
Anımsıyorum bir zamanlar bende gülümseyebiliyordum
Sen gülümsememi çalmadan önce
Başladım muhasebeye ne verdi bu aşk bana
Bir yığın ızdırab, bir avuç keder ve sonsuz hüzün
Sana uzanan ellerim hep boşluğu tuttu
Ruhum yanındayken de üşüyordu
Yok artık kalmadı gücüm tükettin beni
Oysa bende bir ana kuzusuydum nazlı bir çiçektim
Ama sen beni kurban ettin dalımda kuruttun
Çok şey değildi ki istediğim sadece biraz sevgi
Sen hasreti bana başkalarına sevgiyi yaşattın
Mutluluk ve aşk hiç uğramadı benim sokağıma
Hep karlar boranlar üşüttü kaldırımlarımı
Yalnız gecelerime hiç gün doğmadı
Yüreğim avuçlarımda ayazlarda hep bekledim
Gidişlerinin ardından dönüşünü umutsuzca
Ama bu kez değil git ama dönmemek üzere
Artık istemiyorum sevgisiz bir hayat
Bensiz gecelerde gönlünü avutanlar
Sahip çıksın bensiz olduğun zamanlara
Ben nasıl olsa alıştım seni sensiz yaşamaya
Hadi daha ne bekliyorsun
Arkana bakmadan çek git her zamanki gibi
Ne o gözlerin mi nemlendi
Sen ağlamasını bilir misinki
Bunlar timsah gözyaşları olmasın sakın
Artık boş inanmam sana bundan sonra
Akmayacak artık gözümden yaşlar senin için
Bakma bana öyle şaşkın şaşkın
Bu günün mimarı sen değimlisin
Önce temelini kazdın yalnızlığı inşa ettin
Sevgisizlik ile de boyadın ve inşaat bitti
Ve benim sevgimde artık bitti hadi git git artık git