SERZENİŞ
SERZENİŞ
Gönlüme kor ateşler düşüren kız Aldında kalbimi nereye attın Meylimi zülfüne verdim zamansız Zay edip ömrümü çöllere attın Ey gülden de öte dikensiz çiçek Lal edip beni dilsiz bıraktın İnanki son demim ömrüm bitecek Mecnun’a çevirip yarsız bıraktın Senmisin baharımı kışa çeviren Ezdin güllerimi susuz bıraktın Neydi seni benden nefret ettiren İnsanım,dert verip derman arattın Çaresiz aşkımın çaresimisin Onca hatırayı nerede yaktın Kaç gönüle girdin usanmazmısın Sevmeyi ne vakit nerde unuttun En tatlı rüyamdan uyandıran sen Vakitsiz gittin şaşkın bıraktın İsmini cismini unutturan sen Yıktın bu gönlümü harap bıraktın O aşık ki seni bıkmadan seven Ruhunu canından çekipte aldın Umut edip seni her gün bekleyen Madem gidecektin ne diye geldin Mustafa Köroğlu |