Sevme senden az seveni yanarsın
Zehir verir, şerbet diye tadarsın
Safsın gönlüm, hemencecik kanarsın
Sevdiceğin el bağına gül gayrı

Senelerce yol bekledin geldi mi?
Gözlerinin içi bir gün güldü mü?
Gecelerce ağladın da bildimi?
Dönmeyecek sen de bunu bil gayrı

Haber salmış unutsun beni diye
Yüreğinden söküp çıkartsın diye
Nedir bu bekleyiş, bu inat niye?
Gönül defterinden onu sil gayrı

Her çiçeği bal zannedip konarsın
Ekilipte sulanmazsın, solarsın
Bu gidişle hayallere dalarsın
Gittiğin o uzaklardan gel gayrı

Sen yarana tuz basıpta sarsanda
Ona buna dert yanıp iz sorsanda
Yollarına setler kurup dursunda
Viran eder, yıkıp geçer sel gayrı

Köroğlu der bunca nasihat sözü
Aşıkların birdir sözüyle özü
Nicedir uğruna yandığın gözü?
Söylemekten tüy bitirdi dil gayrı

Mustafa Köroğlu