NEYDEYİM GARİ
NEYDEYİM GARİ
Gönlüme bir ateş düştü sönmüyor Bağrıma saplandı derdim dinmiyor Sen gittin gideli yüzüm gülmüyor Böyle hayatı neydeyim gari Sende çoktan belli bir haller vardı Eskiden yüzünde güller açardı Gönlümde büyüttüğüm güller sarardı Böyle hayatı neydeyim gari Geçtinya bu fakirin zengin aşkından Saçtınya feleğin zulüm taşından İçtimya zehrini oldum aşkımdan Böyle hayatı neydeyim gari Geçsede ömrümün en güzel çağı Kalbindi aşkımın en son durağı Görülmezdi sevgimin ucu bucağı Böyle hayatı neydeyim gari Köroğlu söyledi duydu dostları Son buldu ömrümün sevda masalı Hayat O’nu benden aldı alalı Böyle hayatı neydeyim gari Mustafa Köroğlu |