Anneme SorunKim demiş insanlıktan çıktım diye! İnanmazsanız, anneme sorun Ben insan! Ben insan! Ve aleyna aleykümselâm… Aslında aldatıyorum annemi de Saklıyorum etoburluğumu ve hayvanlığımı Ve fakat kuduruyorum da beynimin en ücra köşelerinde Bir yudum kan, bir avuç kan Bir parça insan! Diye diye /Ah annem! Affetmelisin beni En çok da seni kanattım, dualı dudaklarını Ki öpemiyorum da dudaklarından Hayvansı yanım ölmesin diye / Önce sesim giyiniyor hayvanlığımı ki, biliyorum İllâ sesime ses verecektir bir başka hayvan Uluyorum, havlıyor Havlıyorum, uluyor Sonra, dans etmek istiyor canım Aşk çekiyor Süzülüyorum yılan gibi, kıvrım kıvrım Beline dolanmak için bir akrebin Akrep beni sokuyor Ben akrebi Çatlıyor insanlık orta yerinden Rahatlıyorum Aşk budur işte! /Ah annem! Bilmemelisin Aşkın asıl adının dava, davanınsa can pazarı olduğunu Tütmemeli de burnunda Ne toy Ne de torun torba/ Ki inanmazsanız anneme sorun Annem insandır ve insan doğurduğuna inanır Ve hatta yemin eder kutsal başım üstüne Başım düşer sinesine ki helaldir ak sütü gibi Annem, ak sütüne inanır… Ah ben, aslanımdır aslan! Annemin gözbebeklerinde Ve koçumdur, sorgusuz sualsiz Allaha itaat edecek kadar Anne! Gözlerin nerde? Ben insan! Ben insan! Ve aleyna aleykümselâm Saadet Ün – 06.07.2010 |