Morumsu/BadirelerŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir insan ömrünü neye vermeli
Harcanıp gidiyor ömür dediğin Yolda kalan da bir yürüyen de bir Harcanıp gidiyor ömür dediğin İnce tüllerini sererken gece Hayatın çalımları döküldü Göz altı morlarına Giden boşalttı eteklerini Gün dönümü şafaklara Eflatun renkli heybesinden Bir kaldırım yarıldı öfkeden Mor menekşe yapraklarını öptü Çocuklar gibi şendi sokak Ne badireler atlattı yolcu Terini döktü sıcak kumlara Köşede dilenen kadın İlk adımlar Tozlanan pabuçlar Kırkikindi yağmurları Ömür duraklarında yaşlı izler Sevmek direnç toplar dizlere Denge sağlar kor ateşler Anka da küllerinden doğar Turna tellerinden yanar Başlarken üryandır hayat Kirlerine takılır çirkefin Ağırdır bedeli ömrün Kozasında bir kelebek İpekten sarar kefenini Hayat; Sol yüreğin ayini Kırık dökük gelgitler Kime gebe zehirlerin Kalk duraklarımdan ölüm Ben daha hazır değilim Es geç beni notasız bir şarkının silik sözleriyim şimdi geçer Turnalar yanık kanat uçlarıyla sevda demiyorum çünkü sevda yolları morumsu göz çukurlarında esrik 05.07.2010 |
yüreğinize sağlık kalemin daim olsun...sevgiler