SENDEN SONRA
Son vedalar sonu değil tüm yaşanmışlıkların
Hoşça kal deyip gidişler Başka eller, başka gözler, başka sarılmalar Bitişi değil hiçbir başlamışlığın… Anlatacak çok hikâyem var sana… Dinleyecek gücü var mı pişmanlığının? Sen başka gönüllere yol aldığında Bakmadığın ardında kalan ben Zamansız bir infilakla Paramparça olan hayallerimi süpürüyordum Gururumun sükûtuyla. Sen giderken ben geri dönüyordum Arda kalanlar durağına… Günlerce uyudum, gecelerce hıçkırdım Bakmadım telefonlara Takvimleri saymadım Gelip geçen mevsimlere aldırmadan İlkbaharın ortasında kara kışlar yaşadım Üşüdüm yokluğunda, çok üşüdüm… Çiçeklerini koklayamadan yiten bahar Ardında sakladığı yazı getirdi evrene. Çıkardım gar dolaptan Giyilmeyi unutan rengârenk elbiseleri. En kırmızısını giyinip üzerime Yürüdüm tüm renksizliklerin üzerine… Kabullendiğim gidişinle canlanan umudum Yeni hoş geldinlerle süslendi. Her hoş geldin yeni bir hoşça kala varırken Gülümsedim… Gözyaşımı göremedi senden sonra kimseler. Gidişini kabullendiğimden beri Sol göğsümün altında yırtılan cepte Hoş geldinleri, hoşça kallara ilikliyorum. Bu gün ise anlatacak hiçbir şeyim yok sana… |