ETME YAR
Etme yar!
Gururdu, kelamlarıma tüm ‘’git’’leri ünlem yapan. Git diyen dilimin zehrini katıp damarlarına Varlığıma olan sevdanı, cansız koma yokluğumda… Etme yar! Öfkeydi, dudaklarıma tüm ‘’gelme’’leri sıralayan. Gelme diyen dudaklarımın yalanını katıp inançlarına Bize hak vuslatları, yabancı sarılışlarla harama bulama… Etme yar! Sensiz koma beni pişmanlıklar ortasında Yerlere serdiğim gururumun üzerine bir adım gel Bir adım gel, bin adım gittiğin o yollardan… Etme yar! Gönlüm yangın, gönlüm toz duman Kelamlarım sus pus, dilim lal Dudaklarım kilitli dönüşüne kadar… |
Gönlüm yangın, gönlüm toz duman
Kelamlarım sus pus, dilim lal
Dudaklarım kilitli dönüşüne kadar…
mısraların sitem dolu ,özlem dolu zefkle okudum saygılar