30
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2000
Okunma
ben içerdeyken ;
sana bıraktım mavi gökyüzünü
yıldızların ihtişâmını serptim ayazlarına
rüzgarın ıslak bedenine emanet ettiğim senliği kucaklarken gece yarılarında
esrarı bendeydi
şimşeklerin uğultusu kuru bir ses kirliliği ile düşerken payıma
saklanırdım ranzamın duvar tarafına
geçerdi
hep adımlarımdan önce geliyor sana yüreğim
ben içerdeyken ;
sana bıraktım hülyalarımı
eflatun şarkıların siyah şiirlere ilhamıydı sakladıklarım
satırlar dolusu öykülerimde can buluyorken senliğim
sensiz kalmayacaktım
"bir gün " diye başlayan umudumun kökünde inanç saklıydı
onla yaşlanacaktı
hep bir adım geride bırakıyor gölgem gölgeni
sayamıyorum inan ki ayak izlerini
ben içerdeyken ;
perdesini kapadım gözlerimin
seni göstermeyen her şey karanlıkta
bir düğme kadar yakın , bir şans kadar uzaktı odamın ışığı
ama korkmuyorum
siperim dünümün bugüne taşıdığı bitmez sevgim
Allah’ıma karşı niyazımdasın
ben dört duvar içinde hapis’hanem de
sen özgürlüğün mektebi ders’hanen de
30/06/2010
17;45
eMİNE
5.0
100% (23)