Vazgeçememenin vazgeçilmezliği
bu çıkmaz gecenin mübah cezalarında
sonum olur belki dalga yeşili gözlerin. özleminin sadece bana ait olan kısmından koparıyorum bir yudum,karnımı doyurmak için. sevmiyorum’ desemde ardından sana set çekemez ki coşkun kalbim. gözlerin nemlenmiş belliki ağladığından bana dökülen gözyaşı olmuş sözlerin. az buçuk ayaklanıpta bu aşktan hayli hayalini kurduğum hayalleri alıvermek istiyorum benden çaldıklarından ! fakat felek izin vermez seni üzmeme. şerit şerit geçer oysaki aklımdan senden vazgeçmememin vazgeçilmezliği. sen beni savuşturacakken omzundan bu tuhaf sessizliğim senin kalbinin taklidi literatürüme yokken senden bir yalan duygusal dengesizliğime gözlerin sebepti... Elis Özer |