ALDIRMA SEN BENİM SENSİZLİĞİME...!
gökyüzünden indirip güneşi,
gönderiyorum sana, ama sakın dokunma, anlat ona ne gündüz ne gece, terketmediğini dostları, ve saklanmadığını, kara bulutlar ardına. birde ay var tabi, gecemi aydınlatan, gündüzümde ise kaybolan, ona da söyle, vefasız insanlar gibi, olmasın yalan. sonra umut dalında, kalan son yaprakları, hani rüzgara yenik düşüp, bir bir kopanları, sımsıkı tutunsunlar, haykır onlara, koyup bir başına, bırakmasınlar onlara muhtaç olanları, tek kanadı kırılmış, kuşları görürsen söyle, birbirlerine sarılıp, uçsunlar gökyüzüne, geriye ben kaldım galiba, boşver gitsin be, aldırma sen benim sensizliğime, bana sadece içinde sen olan, güzel bir dilek dile. (asi_geco) |