SAHİPSİZ...!
ne görür ki insan ilk açtığında gözlerini dünyaya,
gerçekliği yalanlayıp aldanır hep gördüğü sahte rüyaya, kalabalıklaşır bakışları anlam arar anlamsızlıkta, sorular dizilir karşısına cevaplar ise kalır hep karanlıkta. gözleri ölüme kapanmış bir bedendir karşılıksız ...seven, yürür ömrünce bir meçhule attığı adımı görmeden, hani terketmez di can bedeni ecel gelmeden, sadece nefes almakmıdır yaşamak, tek farkı bu mudur yaşamın ölümden?_? gözyaşlarımın yastığa vuran serinliğine uyanıyorum her sabaha, daha günaydın bile diyemeden hayata, günbatımı acılar salınır yüreğimin tenhasına, ve gözlerim eşlik eder dışarda yağan yağmura, bunca acının arasından sıyrılıp sesleniyorum şimdi sana, neyse sustum.. yine sahipsiz kalacak feryadım duymayacaksın nasıl olsa...! (asi_geco) |