ÖLDÜKTEN SONRA YAZILAN İLK VASİYET
aşkla girdiğim son savaşta şehit düştü yüreğim,
bin yerinden yara aldı sensiz sahipsiz bedenim, ihanet kurşunlarıyla delik deşik gençliğim, şu an üzerimde kanlı bir gömlek, daha nasip olmadan doyasıya gülmek, bir avuç kara toprak arasında güllerin, bir mezar kazmışlar hemde çok derin. Fatiha’lar kopuyor dudaklardan gökyüzüne, acı bir anlamsızlık ilişmiş nurdan yüzüme, sevenim sevmeyenim kim varsa, saf olup durmuş önüme, anlaşılan herkes üzülmüş, genç yaşta üzerime çöken soğuk ölüme. birini arıyor gözlerim kalabalıkta, hani son darbeyi vuranı bu aşkta, derin derin süzüyor etrafı, ama gelmemiş galiba. herkes helal ediyor hakkını kimi gönülden, kimi eşlik ediyor kalabalığa istemeden, sonra bir sessizlik biri geliyor, güneşin battığı yönden, bakıyorum kimse yok sadece nurdan bir ışık, ve içimi ürperten kısık bir sesten, son isteğim soruluyor mezarım örtülmeden, bende cevap veriyorum hemde hiç yüksünmeden. son bir nefes olsun gelsin yanıma, bir buse bıraksın buz tutmuş dudağıma, son nefes olsun ki, son kez onu sevdiğimi söyliyeyim, sonra gönderin beni ebedi hayata. (asi_geco) |