eyy ipek saçlı,selvi boylu
mahsun bakışlı,
güvercin huylu güzel!
şimşek çakar gibi
...çaktın geldin alacakaranlığıma
tepetaklak,toz duman oldu ortalık
oysa ben...
oysa ben badem gözlüm,
ne güzel de alışmıştım
alacakaranlıkta yaşamaya
...tatsız-tuzsuz,duygusuz.

böyle böyle yuvarlanıp giderken takvim sayfaları
sen geldin aniden...
tatlı bir hale üfledin yanık gönlüme;
alacakaranlık dünyamda ışıdı heryer
gökkuşağı düştü sanki önüme,
yer yeşil,gök özgürlük mavisi
ömür doldu ömrüme
söndü ruhumdaki alevler
içimdeki çocuğu terketti dertler.
...derken sanki kör bıçakla kesildi ışık
bıraktın bir canı karanlıkta sıkışık...
göz gözü görmez zindan oldu her yanım
çocuk gibiyim şimdi
korkuyorum baksana
üşüyor titriyorum,çekildi kanım
hasretin hançerinden yanıyor canım,
şimdi hasret kaldım sanki alacakaranlığa
oysa ben...
oysa ben badem gözlüm
ne güzel de alışmıştım
alacakaranlıkta yaşamaya..!

ey ipek saçlı,selvi boylu
mahsun bakışlı
güvarcin huylu güzel!
alacakaranlık takvimlerden
ak günlere kaçayım derken,
senin varlığına yaslanıp
gözümdeki hüzünleri silerken
yollara bakar oldu şimdi nemli gözlerim
...sen yoksun,
ama sen yoksun şimdi
bir çınar gibi karanlığa devrildim hepten...
sen ki asil bir Osmanlı kadınını andırmıştın gözümde
yoksun...
şimdi avunmaktayım hayalinle özümde
etrafımda top oynamakta in cin
ve ben sensiz
...sessiz ve çaresiz
seni aramakta bütün hücrelerim
...nerelerdesin?!...
hasretinin prangasında çırpınmaktayım
bir şairin şu dörtlükte yandığı gibi
herşeyi avucuna bırakmaktayım;
’umudum yılların seline düştü
saçının en titrek teline düştü
kuru yaprak gibi eline düştü
istersen rüzgara salıvar gitsin..!’

oysa ben...
oysa ben badem gözlüm
ne güzel de alışmıştım
alacakaranlıkta yaşamaya!!!