AŞK-I SEMAZEN
Vursun kudümler,üflensin neyler
Yanık aşkın ruhu sarsın dört bir yanı... Raksetsin semazen, maşuğun aşkı ile, Açılsın elleri semaya, çağlasın vuslatıyla... Edep ile aşk ile döner, döndükçe HÛ der.. Hâr olup yanmakta tepeden tırnağa... Yandıkça yanar O’nda kaybolur, Maşuğun boyasıyla hemhâl olur... 15.12.2009 Gönlümün başkentinden bir gün... |