LİMAN
İntihara kalkışan bir balina çaresizliğinde
Uzattım avuçlarına yosun tutmuş ellerimi. Parmak uçlarımda izi kalan vedaların yorgunluğunda Ilıman bir tutuşmaydı küllerimin sıcağından dilediği. Yerlere serili başımda dolaşan ellerinde Teker teker çözülüyordu, Yaslandığım göğüslerden saçlarıma kalan kör düğümler. Senin denizinden el sallıyordum Uzakta kalan batık teknelerime. Yüreğimin demir attığı bu limanda Aşka bulanışıma sevinçler biriktiriyorken ben, Boğuldu adınla başlayan nefesim ihanetin kasırgasında Her limanda Dinlenip, durulmakken fikrim Birazımı daha vurdum kıyıya… |
kendinden emin mısralarına
saygımla...
okumak seni
çok güzel
şair...