Dağ gibi…
Sarkılarsa seni bana hatırlatan,
O büyülü sesse, sana asık olduğumu, Dan dan kafama vuran. Nerdesin? diye, sormam mı ben sana, Ey be adam ! Nerdesin? Nerdesin? Tarif edemeyecem seni, Duruşunu, gülüşünü, rengini. Sesin, nasıl çarpardı yüzüme? Seni görsem birden bire! Desem ki; hayat bu... Desem ki; gelmiş, dönmüş yahu! Sormasa ne yapalım, Plan olmasa yaşasak. Rüzgarda savrulsak. Ellerinde kalbim, Gözlerinde tenim, Dudaklarında ismim. Ey be adam! Sen varol, Sağ ol. Yaşa. Buralarda bir yerde yaşa. Ey be adam! Yoksan, doğursun seni bir ana. Ben beklerim, Gel, gene severim... Vursun duvara dalgalar, Evler yıkılsın..! Ağaçlar ayakta ölsün! Ağlasın gökyüzü, Okyanuslar çekilsin. Ey be adam! Yeniden gel, Gittiğin gibi yeniden gel, Bıraktığın gibi yeniden al. İçime ateş adam, Canıma yoldaş adam, Ey adam, Ben beklerim, gene severim. Dua ediyorum; Bütün ağaçlar, senin gibi, hep ayakta ölsün adam... |