Sükûta Ersin BaşımÖyle bir derde müptela oldum ki, ey canlar! Halimi yalnız nar-ı aşka düşenler anlar. Gurbetin lisanıyla “Ah” çekmektedir sular. Akmaz aslında mecrasındaki ırmak, inler Fani dünyada kalsın heveslerin cümlesi, Kabrin nurdan tahtında bir gün sona ersinler. Kalbime kadim bir keder sermiş postunu, Gözlerine mil çekilen ruhum ufku dinler Taştan ağır başım toprakta sükûn bulacak Hakk’ın bir garibi ölmüş diyecek duyanlar |
bir nehir misali gönüllere ferahlık versin inşallah...
selam ve dua ile..