Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Sokak Yalnızlıkları
gariphikaye
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 802 okunma
Sokak Yalnızlıkları
Bir gece, düş yorgunluğuyla uyandım...
Sessizce bir rüzgar geçiverdi penceremden. Bir deniz kıyısı düşündüm, Ve sen... kendinle başbaşa... Bank üstünde yalnızlıklarını çoğaltırken, İçinde benli duygular yoğunlaşır birden. Alır seni dalgalar kıyımdan, kıyısına götürür hüznün... Bedeninde sabah olur, ruhun karanlıkları çoğaltır. Sonra ben yenilerim sende kendimi, Sonra korkuların başlar, usulca irkilirsin. Ölüm oyunları oynarsın kalbinle, Beynin senden kaçar, düşersin kendinden... Yine kaybetmek beni, sende maviyi siyaha dönüştürür... Gecemde senden sokak yalnızlıkları dinliyordum, Nakaratında denizler boyu gözyaşları... Üşür gibiydi ruhum, üşütüyor gibi seni. Bir gece sensizdim, en az senin kadar... Düşler düşüyordu gözlerimden, Sessiz bir ölüm gibi geçiverdin ruhumdan. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sokak Yalnızlıkları şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 14.6.2010 23:19:05
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 802
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
okunası bir anlatıma
İMZA ATMIŞSIN
şair...