ÖLÜM DE NE?Bak her sabah Nazım ile yürürüm Öğle olur Aziz dostla gülerim Akşam Edison’la buluşurum ampullerin ışığında Arşimet uzanır kurnadaki tasıma Aşka gelir Karacaoğlan’la türkü söylerim Giremez aramıza melek denen Azrail Düşünmek yoktur eli tırpanlı hoyratı Yaşamak varken insan gibi hayatı Bütün yollar sırat köprüsüne giden yol olsa da Yürek durmuş, hücreler toprak, can çıksa da “Açılın kapılar şaha giderim diyor” insanlar hala Sevgi ölüme kafa tutmakta Hangi ölümün gücü yetermiş insan olana Hangi ölüm hangi yaşamı koyabilirmiş toprağa Eli kanlı cellât ise o başka Hangi cellât gönül verir bir aşka Ölüm yaşam karşısında hep kazanacağını mı sanar Oysa ne çekmişti Azrail bilmez misiniz? Pir sultanı göğe uçurana kadar Pirim hala yükseklerden seslenir Ne zaman tıkansa boğazım yutkunamasam Yanıma Ruhi Su gelir… Cemal EROĞLU |
Yanıma Ruhi Su gelir''
içerim suyundan
ruhum dinlenir
çok güzeldi, sevgilerimle can arkadaşım...