Sokağı Örtünen Çocukiki çift göz misali ayıplarına sığınan gece hissiz sokak lambaları teninde sığıntı bir yağmur keserken soluğu ıslak ekmek banmıştı vicdan aralarına ağlamak varken hıçkırık nöbetlerinde kaderini dokuyordu sarı çuha çiçeğinden yarımsız dünkü sıla Türküleri omuz başından heybeler boş loş virane Meyhanelerinde şarkıcı yarım ağız tellerde yırtık gece perdeleri üstü çıplak ölü kuşlar fırçalarla şiir temizliyor çocuklar yanık betim kaputlarından köşe başlarında asırlık lahitler gizlerine dolanıyor elleri eller ki kocaman ve kaba törpülerde şekilsiz ağlar fırtınalar koparıyor çocuklar yarınsız düş kırıklarına iç geçirmelerde soluyor izler pamuktan yorganlar sererken bulut kaldırım taşını örtünüyor çocuk zift karası düşlerine ağla çocuk bitimsiz limanlara uğrasın yolun serçe sürülerine ekmek at yakamoz topla gölgelerden dinsiz dünya duraklarında sana da dökülür gökkuşağı cennet renginde 09.06.2010 düşün çocuk asırlık zevk saltanatları kanatmazsa beynini yeni çiçeğe duran tomurcuklar gibi düşle meyve verdiğini şiire yürek rengini katan sevgili dostum Kalimera’ya gönül dolusu sevgilerimle... |
dinsiz dünya duraklarında
sana da dökülür gökkuşağı
cennet renginde
insallah.....
Tebrikler!