Bir uyanışın destekçisiydi mavi...
Ve; hayatı kabullenmenin yolu...
Aslında, kendine hiç kesememişti keser’i...
Ve; anlamaya çalışırdı insanları ve dertlerini...
Mavi’ydi ya nâmı; hani sanılırdı hayatı mavi gördüğü,
Yoktu öyle bir rüya... Rüyadan öte olamamıştı dilediği hayat; mavi...
Beklemeden tuttu kanayan
rüyalarımdan ve Uyandırdı, beni seven acı kâbuslarımdan,Mavi...
"bak!" dedim!...
"bak ki, gör ölümden dönen beni...
Bak ve elini uzattığın eli, ayağa kalkmak için tekrar tut"
"Tut mavi..."
Artık hayat görebilene güzel... Hayat yeni güzellikleri getiriyor...
Sana, bana, ona, onlara...
Sende kalk ayağa ve tut hayatında, elinden...
Tıpkı ellerimden tuttuğun gibi...
Bırakma...
Tıpkı ellerinden kayması ve kaybolması kaçınılmaz
bir damla yağmuru tutmaya çalışır gibi...
İnatla...
Sabırla...
İnançla...
Hayata sarıl !..
Mutluluk aslında sanma o kadar uzakta… mavi(ş)...