dünden belliydi...Kimler durmuş sözünde ki; sen durasın? Yalnızlığa terk edeceğin dünden belliydi… Hazan çökmüş ömrüme, yaprağım dökülmüş; Kışın geleceği, güzden belliydi… Başlarken yazmışsın ayrılık kitabını; Ne güzel anlatırdın mutluluk masalını… Şu yaralı gönlümün en büyük hasarını; Armağan edeceğin dünden belliydi… Dalından kopardığın kırmızı gülü; Ezip geçeceğin dünden belliydi… Kalbine adanmış koca bir ömrü; Yok edip gideceğin dünden belliydi… Güller laleler ayağının altında, Ömrümü verecektim sana sonunda… Bu mutluluğu bıraktım tadında; Terk edip gideceğin dünden belliydi… 23.03.2002 |
kaleminiz daim olsun saygılar...