Yine solgun gönül hücrem
Bütün duvarlara yabancı bakıyor gözlerim
Şafaklara giden esmerliğime bakınca donuyorum
Nasıl, nasıl
Eriyip gitti zaman özlemin gölgelesin de
Dağılıp karıştı ham düşlere hiç sabır etmeden
Özgürlükse dokunmadığım
yokluğunun yaratığı uçurumlarda
ben zaten yuvarlıyorum

Bu gün görüş günü
Gelinir yine her zamanki gibi,beklenmektesin
Gelişler ruhu azat eder kısa da olsa
çok sever gözlerim gözlerin ışığında gökyüzünü
fısıltın fiskesinde ,bir perçem hayaline dokunur bakışlarım
o ışıkta terk eder insanı
hain bir mermi gibi,saplanır yüreğime
kanar usul, usul nemli duvarlarda bekleyişim
sensizliğimle vurulurum

of!
giderayak keşkeler yüklendi omuzlarıma
hayatın ortasında sıkıştırdı tüm acımasızlığıyla
ardımdan el sallamaz kimsecikler
en çokta bu gider kahrıma ,yorulurum
küskündür dil, laldır, beni de al götür diyemez
kelepçelerin şakırtısını adımlarken yüreğim
kemirir inadına , geri kalan ömrümü
soğuk kafeste,bir can bir perde bir beden
ve ben……


duyun beni,dostunuz, diyerek çığlık atanlarım
barut kokan mazim yok benim artık
ellerim kanlı değil, kalem tuttum ben
suçum yazmaktır Nazım gibi
tepeden tırnağa isyanlara karşıdır yüreğim
zerrem dünyaya bedel

biri var ki, içime çöreklenmiş
idam sehpasında acı çığlığı ile
şairine aşkın yaşadığın kadar iz bıraktı dedi
duyulur duyulmaz sesiyle
gerisini acı heybesine doldurdu ve gitti
bilinmeze bir yol bu benim kederim
senin suçun ne ay gülüm diyorum
benim suçum olsun ,suç varsa eğer
boynuma olsun istersen bu sevdanın vebali
sevdam ,prangalanmıştır yüreğime
bunlar ne ki…
korkusuzluğumu kazıdım
karanlık odaların her yerine
birazdan yırtılır perde
bir serçe bitiverir penceremde
kanatlarında sana sevdam


ZARALICAN İST.2010