YİTMEK AŞKIN KIYILARINDA
Her ölüm gibi zamansız dı bu veda
................................................... Şöyle bir soluklandık aşkın gölgesinde Yitip gitmeyi bekliyorduk İçten derin bir sızıyla Hangi büyük aşk sığmıştı ki dünyaya Bu da sığmadı Sığdıramadık Ama sığındık bir müddet Yorgun bedenler dinlenmeliydi aşkın kıyılarında Çıkarıp kalbimizi salladık hiçliğin ardından Salladık ve bıraktık oracıkta Hoşçakal sevgili Hoşçakal |
herşeyin dönüm noktasıdır çünkü an.
tebrikler kaleme.