Her gelen gün gidenin katili burada sen gideli.

Mirassız bir ölüm gerçekleşiyor her gün.

Giden gün, neşesini,

Mutluluğunu

Ve tabi kederini de bırakmadan yeni güne

Yitip gidiyor.

Anlayacağın her yeni gün yeni acılara, yeni ümitlere ,

Ve sana gebe.



Ben her gündogumu yıkılması muhtemel hayaller kuruyorum sana dair.

Çaresiz

Esmer

Hüzünle eş

Açlıkla kardeş

Beş parasız göçebelerin

yıkılması kuvvetle muhtemel
derme çatma barakalarını kondurması gibi...

Bir gece de konmuyor elbet

Ne gecekondu

Ne de senli ümitler,

Ama bir gece de yıkılıveriyor ansızın...


Gidişinde böyle oldu sevgili,

Derme çatma bir barakayı yıkar gibi

Ezip geçtin beni.


Gidiyordun

Ve anlayamadığım kadar huzurluydun, sessiz

Neden sevgili?

En kirli imaları en yanlış imlalarla bırakıp gittin...



Başıma üşüşen korkulu düşler karşısında çaresiz beklemeye koyuldum seni.


Bekledim,

Bekledim...


Bu bekleyiş uzun sürdü sevgili.


Her günün kahrını diğerine devirip,

Biriktire biriktire,

Acıyla kıvranarak,

Bekledim seni sevgillim.



Ama dedim ya

Her gelen gün katil burda sen gideli.