FIRTINA
Eğildi usulca rüzgar
serin nefesiyle titredi ağaç Yaprakları bir bir üşüdü Bir bir şehvetle döndüler yüzlerini Gökyüzü pembe, kırmızı, mor... gözleri kapalı ağacın kaptırdı kendini rüzgara Bir uçurtma takıldı dallarına okşadı usulca Sonra daha çok, daha çok üşüdü ağaç canı yanmaya başladı yapraklar ayrılmaya başladı tek tek dallarından Tek cümle süzüldü dudaklarından Yapmaa Esiyordu rüzgar hırçın ve esmeye devam etti ta ki tüm yaprakları kopuncaya kadar dallarından gökyüzü sarı, kahverengi, siyah... |