Gittin...
Yine ayrılığın rıhtımına
yalnızlıkların yağmurları çiseliyor; beklediğim kadar olsada uzak olan benden daha çok bana kalıyor. Gittin, bir yaz yağmuru hayali gibi, beklediğimden daha çabuk ve ellerimin arasında dönülmez bir yok oluş içerisinde gözlerimede aldırmaksızın bittin... Şimdi ayrılık başladığımız yerde, bir bir kopan takvim yapğrakları kaderimizi almış ellerine; tekrar yerine koysaksa, yokolup gitti, yüreğimide alıp götüren o gözlerinin derin sessizliğinde. Nihat BAĞCI 31 MAYIS 2010 KARKIN |