tarihi ilmek ilmek işlemişler yüzüne
alnına perçem diye surları çevirmişler
her zerrende rastlanır Osmanlının izine
mekan âsan gelmiş de zamanı devirmişler
tarihi ilmek ilmek işlemişler yüzüne

her şeyimi seninle öreceğim İstanbul

kimler gelip de geçti kim bilir boğazından
sen öylece dur yeter dünya sana geliyor
yalılarla bezenmiş süslenmiş gümüş gerdan
ne yuvalar yıkıyor ne akıllar çeliyor
kimler gelip de geçti kim bilir boğazından

bahrine yakamozlar sereceğim İstanbul

Asya’dan Avrupa’ya uzanan o ellerin
taşıyor memleketin güzel insanlarını
bir kadın eli gibi upuzun ince narin
gecesini görseler görseler nehârını
Asya’dan Avrupa’ya uzanan o ellerin

elimi köprü yapıp gereceğim İstanbul

saçların dalga dalga saçların mavi deniz
asla doyumu olmaz vapurla gezintiye
gök yıldızsız olur mu İstanbul kız kulesiz
bu güzellik yerden mi göklerden mi hediye
saçların dalga dalga saçların mavi deniz

martılarına buse vereceğim İstanbul

bir gözün Ayasofya diğeri Sultanahmet
nasıldır kubbelerden izlemek gökyüzünü
uzun kirpiklerinden beş vakit aynı davet
kem bakışlardan sakın koru iki gözünü
bir gözün Ayasofya diğeri Sultanahmet

billurdan kaşlarını dereceğim İstanbul

Top kapı sarayında saklı gülücüklerin
göreni büyüleyen muhteşem bir şaheser
haremden avlulara taştı öpücüklerin
sıkı tut dökülmesin aman inci mücevher
Top kapı sarayında saklı gülücüklerin

kutsal emanetleri göreceğim İstanbul

bir nefes çekmek için çamlıca sana yeter
kendini oradan da seyret sen kuş bakışı
bütün güzelliğinle gururlanmana değer
derinden hissedersin tepede yazı kışı
bir nefes çekmek için çamlıca sana yeter

sendeki mis kokudan süreceğim İstanbul

kumkapıda dinlersin gece alemlerini
balık sofralarında tatlı tatlı nağmeler
saz eşliğinde alır aşıklar demlerini
geç saatlerde deniz kenarında gezmeler
kumkapıda dinlersin gece alemlerini

bir gün bu defterimi düreceğim İstanbul

biraz da ayakların yere bassın İstanbul
kaçınılmaz hakikat ölüm elbet gelecek
Karacaahmet’i geç Zincirlikuyu’yu bul
hayat sahiplerinin her birisi ölecek
biraz da ayakların yere bassın İstanbul

ben hangi mezarlığa gireceğim İstanbul

sana gelenin geri çevirme dileğini
doğduğun günden beri Fatih’i beklemişsin
Akşemsettin çıkarmış göğsünden yüreğini
yüzyıllarca koynunda Eyyüb’ü saklamışsın
sana gelenin geri çevirme dileğini

oradan ötelere ereceğim İstanbul

senin gibi güzeli nerede göreceğim
belki bir gün kapından gireceğim İstanbul

bilmem ki kaç asırda hasret gidereceğim
dalgalı saçlarını öreceğim İstanbul

sen versen ben de sana kalbimi vereceğim
yollarına laleler sereceğim İstanbul

bir gelsem toprağına yüzümü süreceğim
uzanıversem sana ereceğim İstanbul