DÜŞTÜN GÖNÜL
Nice yalanları, bildin de kandın,
Eh işte sonunda, bu hale düştün. Dostum diyenleri, adamdır sandın, Işığı görünmez, bir yola düştün. Fırtınalar vurdu, yelkenler yattı, Dibi görünmez ki, gemiler battı, Sahte diyarında, namını sattı, Girdaplı görünmez bir göle düştün. Yol belli iz belli, vuruldun kaldın, Söz belli, göz belli, hayale daldın, Yer belli kum belli, adrese saldın, Alevi görünmez, bir çöle düştün. Sevdalım dedin de, destanlar yazdın, Toprağı eşeleyip, mekânın kazdın, Yüreğe süzülüp, eyleyen nazdın, Halinden anlamaz, bir ele düştün. Yoruldun gönül hep, boşu boşuna Çektiğin çileler,gider hoşuna Kölesi oldun da, sarmaz döşüne Suyu durulmayan, bir sele düştün Gitmez başından hiç, candaki cefa Takdir böyle gönül,sürmedin sefa Var hak’tan gayrıda, arama şifa Merhameti yitik,bir kula düştün Sefilim gam vurdu,deli esersin Günyüzü görmedin hep ah çekersin Usanıp dertlerden yola çökersin Sıreti olmayan,bir dile düştün. Gülten Tellioğlu Sevgili öğretmenim canım babamın kaleminden, Bir sağdan bir soldan, esti fırtına, Yılların yükleri, bindi sırtına Vurup gider iken , gönül tartına Hedefi belirsiz, bir yele düştün. Nuri Gökgöz(Toprağın Sesi Dost kalemi Deli gönül aşk yoluna giderken Ha bugün ha yarın bulurum derken Sevip sevilmeyi hayal ederken Sevdayı bilmeyen cahile düştün___________DADAS VOLKAN |