Güleceksin
Ben çocukluğumdan beri
Alay ederim hayatla E oda benle eder O bana gülmese de Ben gülerim Ona inat Gül sende Her fırsatta bol bol gül Yaş gelsin gözünden, Nefesin kesilsin, düş oturduğun yerden Katıla katıla gül, öyle gül ki hem Asık suratlı bir kul bile kalmasın etrafında Hakkındır, bırakmayasın dünyaya Adam düşer, ben gülerim Osurur biri, istemeden güya Tutamaz gazını, kokutur fena Numaradan mahcup edâsı Ben basarım kahkahayı Banane sahip olaydı kıçına Çok bilmişe çok okumuş câhile iyi gülerim Ölmeyecekmiş gibi yaşayanlara hem şaşar hem gülerim Küçük oğluma da gülerim Melül melül baksa yeter Büyüğüne de gülüyorum bazen Ama çaktırmadan Ergenliğe adım attı kerata Kafası dumanlı, kızdırmaya gelmez Buluttan nem kapıyor zaten Hanıma da gülerim, âlem kadındır Rahmetli babama hep gülerdim Biraz korkudan, bolca saygıdan Ama en çok anlattığı fıkralara gülerdim, Gülerdik ailece istinasız her zaman Dinleyebileydin sende çok gülerdin Nûr içinde yatsın bal tadındaydı muhabbeti Kardeşlerime ayrı ayrı gülerim Her biri başka dünya Biri bitirim, diğeri duygusal Biri pekbilmiş, diğeri az Akrabalara, komşulara Tanışlara, dostlara Gülerim babam gülerim Ama en çokta kendime gülerim Saçıma sakalıma huyuma suyuma Kızarım her şeye, herkese önce Bin bahane ile on bin kulp takarım Sonra bakarım ki tüm kabahat bende Çaktırmadan, gizli gizli gülerim halime Ama bu işinde olmalı bir adabı elbet Mesela ben dost yüzüne gülerim ama Ardından gülmem düşmanımın bile Garibe, mazlûma gülmem Arsız yanında hiç gülmem Zalim yanında öldürseler gülemem… 14.40 – 21 Mayıs 2010 İstanbul |
Ardından gülmem düşmanımın bile
Garibe, mazlûma gülmem
Arsız yanında hiç gülmem
Zalim yanında öldürseler gülemem…
Güzel ve anlamlı bir şiirdi. Tebrik ederim.
Saygı ve selamlarımla.