Heryerde vardır böyle aşırı romantik, duygusal ve kontrolsüz kişiler. Ellerine para geçmeye görsün, son kuruşuna kadar harcarlar, sonra da :)) şiirdeki gibi yol ya da sigara parasına muhtaç kalırlar...

Ve ben çok tanıdım bunlar gibisini... Ne ders alırlar, ne akıllanırlar...

Prof. Oktay Sinanoğlu hocanın dediği gibi, beşerin mutluluğu bu formülde gizlidir;

BİLİM + MATEMATİK + GÖNÜL

“Hesap bilmez âdem muhabbetleri - 1”


Bendensiniz bugün
Ne yer içerseniz
Tost most ver ordan arkadaşlara
Çift koy şeylerini de
Çayları da büyüğünden ver

Sen yemiyo musun Ahmet
Ye be oğlum Alla Alla
Kırk yılın başı
Elimiz para görmüş
Afiyet olsun

Tatlıda yer misiniz?
Dondurma he?

Tamam koy abi
Doldur külahı
Yedi sekiz top
E o kadar almazsa
Sende aldığı kadar koy babacım
Fındık, fıstık çikolata
Bol bol daldır

Yersen sana da ısmarlayayım
Tereciye tere satma hesabı

Oh be hayat bu işte

Bi sinemamı yapsak üstüne
Ya da Tophane’de nargile
Sonra Eminönü’nde balık ekmek yeriz
Bi kapalı çarşı turu hafiften

Hayvan pazarına da uğrarız
Ordan Tahtakale
Valide acayip sever
Kurukahveci Mehmet’in kahvesini
Alırız bi kaç paket

Eee arkadaşlar gezdik tozduk
Akşam oldu yorulduk

Haberleşiriz görüşürüz
En müsait zamanda
Ben müsaade alayım artık

Ahmet baksana biraz
Bişey diycem, moruk
Sende iki lira bozuk var mı?
Akbil’de de kalmamış meğer
Eve dönmek için şedecektim
Veririm sonra he?


17 Mayıs 2010 – Perşembe
İstanbul