BİZ DÖNMEYELİM
Bir gökdelenin
En üstünden Herşeyi kuşbakışı İnceleyelim önce Seninle. Kirpiklerimiz Rüzgara batsın Rüzgar gözlerimizden Yaş olup aksın. Yüzümüz,saçlarımız Esir olurken bu hoşluğa Birden bırakalım Kendimizi sonsuz boşluğa. Gözlerimiz kapalı elele Günlerce sürsün bu düşüş Mutluluk denizinde Yüzümüzden eksik olmasın gülüş. Ayağımız değmesin yere. Buz gibi sularda Kendimize gelelim. Masmavi sarhoşlukla Mercanlara, Deniz yıldızlarına Selam verelim. Taşırınca deryayı Deliverelim Bir yerinden dünyayı. Bu efsunlu düşüşte İki top ateş olup Yanalım ama Hiç sönmeyelim. Dünya hep dönsede Biz dünyaya dönmeyelim. Münir ÜSKÜDAR |
İlgili forum:
http://www.edebiyatdefteri.com/index.asp?istek=forum&k=1220