BIRAK BENİ
Bırakma ne olur
Bak kahrolurum Eririm o zaman. Hani ne güzel Hayallerimiz vardı. Hani seninle Samanlık seyran Olacaktı. Soğana vurup Yumruğumuzu Yarım yarım Paylaşacaktık. Hani bazen sevgilin Bazense uslanmayan Çocuğun olacaktım. Kucağına yatırıp Saçımı okşayacaKtın. Hani yemyeşil çimenlerde Sarmaş dolaşken Toprağın kokusunu Çekecektik içimize. Gözlerimizi kapatıp. Dalıp dalıp gidecektik Çook uzaklara. Hiçbir şey Düşünmeyecektik Birbirimizden başka. Ekmeğimiz bahçeden Suyumuz gökten Gelecekti. Yok Yok olmadı. Sen yine de Bırak beni. Ben eriyip kahrolsam da İçimdeki vefamla Baş başa kalayım. Vefasız sevgili yerine Vefalı dostlarla Olayım.. Münir ÜSKÜDAR |
İlgili forum:
http://www.edebiyatdefteri.com/index.asp?istek=forum&k=1220