Gözlerimi görebilir misin…/Gözlerimi görebilir misin Çizemezken sözcüklerim?…/ Teri avcunda soğuyordu, kuru bir banka eğreti sığındırdığı yorgunluğunda… Kapatılan düşüncesi, uzun eteğinin uçlarına kadar iniyordu. Sustuğu kadar yaşlıydı, yaşından fazla… Bankın diğer ucunda Aydınlık bir yüz olup koşar adım çıkan bir “Merhaba” sözünün; Nasıl giydirilip renkli, bir gülümseyiş olduğu da bilinemezdi Dipsiz bir karanlıkta... -İş çıkışı mı? -Ev temizliğinden… Sevgili emekçim… Yetmez ki gülümseyişim hayatını değiştirmeye! Bağışla!… Ama yaren et eskiyen sesine sözlerimi. Yüzünü büküp baktığın gençliğimin yalancı olduğu kadar Gözlerinin kucağına sunduğum gülümseyiş çocuk Belki unutturur ayaklarının, kollarının sızısını İçimdeki insanla sıcak tuttuğum elleri Değerken omuzlarına… Ne kalmışsa kendimden… Ne kalmış ki diyemeden daha... Bir ses Adımı tokatlar kulağıma! Yanar yüzüm Ermeyen birkaç adımla... Ben sana bırakıyorum gülümseyişimi, yorgunluğuna yaren kalsın Emekçi kadın… Gidiyorum… Yüzüme çökmek üzere karanlığım… Sakın bakma gözlerime!... Sakın!... ezgi ç. 15.05.2010 |
Adımı tokatlar kulağıma!
Yanar yüzüm
Ermeyen birkaç adımla...
ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRDİ
TEBRİK EDERİM
SAYGILARIMLA