Sardunyalar ve SelinŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ya televizyonda görmüştüm
Ya da gazete ve dergilerde Gözleri gülse de Asıl gülüşlerine maskeler giymişlerdi. Bir gün içlerinden biri Hastanenin bahçesine yakın bir mağazadan Tişort almak istemişti... O ince sesiyle gözlerimi çağırdığında Ben sesimi unutmuştum... -Sana çocuk, çiçekleri sever misin? Günün nefesine dolanmıştı rengin Yansımanı gördüm dallarının arasından. Rüzgâr yanak alırken yapraklarından Çıkıverdin Kırmızı sardunyam… Bahardan başladın tomurcuklarına Toprak, hava, su âşıkların. Seninle çocukluğum gelir Tırnaklarımda, dökülen kırmızı yaprakların! Vefasın Çatısız evimin düş sokağına… Artık bir “Selin”im var kırmızı sardunyam! Tişort beğendi kendine, kendi gibi küçücük dört beden. Su yeşili, karpuz kollu, Göğsünde mavi bir kelebek uçuyor, her yanı çiçek tane tane turuncu… Şimdi avuçlarımda saçlar büyütüyorum ona Çiçeklerinin kıvrımlarından bukleler uzatıyorum yanaklarına. Sarı teni pembe baksın diye, bir çimdik kırmızından alıyorum Ve uçuşan yapraklarını koyuyorum göğüs ve kollarındaki bantlarına. İnce sesine bahar çoşkunu, neşeni çınlatıyorum göğün göğün… Narin değil ki artık bacakları ip atlarken! Gövdenle öyle güçlendiriyorsun ki Bak, seksekte taşı nasıl da atıyor 10’a, Çizgilere basmadan nasıl da sekiyor hızlıca!, İri siyah gözlerine doğan kuşlarmış kirpikleri, kaşları Serpilince kanatlanıp uçan. Biz seninle tel tel yuvalar yaptık dönerler birazdan. Artık sallanan, ağzı dili bağlı acımalara Bir ayıcık sessizce ağlamıyor kollarının arasından. Mahzun kırmızım Duyuyor musun Sevgili sardunyam? Selinler şarkı söylüyor üzerlerinde kendi beğendikleri tişortlarıyla masallarından. Ve büyüyor kırmızı sardunyalar... ezgi ç. 18.05.2010 |
Şahane bir tarz ve konu.
Paylaşım için teşekkürler, saygı öncelikli sevgiler.