Unutkanlık imlaya nasıl yakıştırılır
Bak, cehennemin seni terketti!

ve konuşmaların
ve daha
..

Aynaların paramparça!

Sığ bir debelenmeden kasıt –geçmiş ve kanadıkça başkalarının kollarında gömülmenin anılarında birleşen o bilinen! Hayat...

Varlık, hüzne tarafsız kalamamak

“Ne diyorduk; içim.. içimde asılı birkaç yara..”
Özlemin özü, öze özlem katmak!

İçinde asılı birkaç yaranın…balçıklanmış bölümleri,pıtraklı bir şekille acıyı daha da artırır…yoklar yoklar başından,gözlerinin içinden, damağının yüzeyinden tanımsız bir tat…sonra boğazında yutkunamadığın yerde zorluklara gömülür kalırsın...kokusuna örtülü duyular…artçı artçı karartıp,kanatlarını cansız bırakıp, hayallerini biledikçe bilemek adına ne varsa yaşanır halde çalkalamak…ve yaşlanınca hatırlanmak adına…sen kanadıkça başkalarının kollarında gömülmenin anılarında birleşmişti o bilinen son hayat...bu son, bu bir kişi adına sondur.Hayat herkes için var(mış), yok(muş) olan umutlardır,umutsuzluklardır…var olan bir defaya mahsus dünyaya gelip, bir defaya mahsus dünyadan göçmektir...anıların birleşir,köpürür ;değdikçe kabuklu yaralarını kaşırsın kaşıdıkça kanatırsın tekrar…tekrar…kanar…kanar…içine ölü günler doğurtur.
Böyle zamanlarda…
İçine dünyanın karanlıklarını sermeye çalışan bir hayali içsin.
ve düşünürsün… insan yaşamın ürperti basamaklarında sürekli gezinir…ürkekçe yer edinir, deli dolu iner basamaklardan…sevincin yüzünden okunur,tıpkı çıkmadan önce yüzünde okunan karamsarlık gibi… koşar adım gider. ..erişmekte zorlandığı kalabalıkların içinde kendini bulma arayışına girersin...deşer…deşer…kıvranır…kıvrılır…yaylanır…sızlanır…içinden çıkmaya çalışırsın durumu ahvalinin...bazen hayallerine birkaç mutluluk asar, bazende geçmişin bataklığında gezinmeye çalışırsın...afyonlaşmış anıların adına dönersin arkana...
Oysa geçmiş;Geçmiş sığ bir debelenmedir, ayrışmayan ayrıştırılmayan,yürekten koparılmayan soyut bir ölümdür aynı zamanda…Konuşmaların içinde sürekli devam eder, çölde kör eden rüzgar gibi, kulağına zor gelen sesler gibi...

fark: olanın arka yüzünde görünmeyen...görünenin ön yüzünde bilinmeyenle saklıdır...

yüreğinize sağlık...

sevgiler...
saygılar...
selamlar...

Gittiğin yolların sonunda kırık aynalar bırakırsın
Ne zaman sana baksam kendimi görürüm
Ne zaman kendimi görsem,seni anarım

-ki yokluğun
Bir ruhu gerçekten özlemek olur şimdi
Gerçek bir ruh olur şimdi,gerçek ten


Tebrik ederim. Güzel bir şiirdi.
Saygı ve selamlarımla.

Şiir aceleye gelmiş gibi, biraz daha demlense şairin dimağında ve biraz törpülenip sunulsa, duyguları daha çok çarpacak gibi..

Bununla birlikte şair yeni şeyler söylemek kaygısında olduğundan, bilineni farklı söylemeye çalışma çabasında olduğundan takdire şayandır..



Selam ile..

Gittiğin yolların sonunda kırık aynalar bırakırsın
Ne zaman sana baksam kendimi görürüm
Ne zaman kendimi görsem,seni anarım

-ki yokluğun
Bir ruhu gerçekten özlemek olur şimdi
Gerçek bir ruh olur şimdi

Hayret nasıl günün şiiri olmamış inan hayret yürekten tebrikler
serbest şiirde olması gereken herşey var
saygılar efendim sevgiler efendim

Ustaca....Kutlarım, saygıyla değerli şairim..

Son yolculuğun olur beni içine almayan
Anlayamam neden
Neden,bilemem
Yine de
Bazen daha iyi gelir kalmak gitmekten
İyi gelir bazen bilmemek bilmekten


Kutlarım şiirinizi. Saygılar

güzel dizeler.
kutlarım.

Yüzünü anla(t)mak için kirpiklerinden okumuştum bakışlarını
Arafsızdı yüzün
Hüznün taraflı

-ki varlığın
Arafsız yüzünde cennete taraf olmaktı
Varlığın,hüznüne tarafsız kalamamaktı


Kutlarımarkadaşım.
güzel bir eserdi.