YOLCUÇöl yangınlarında, Doğrulur bedenim. Kundaklanır, Gecenin ayazında Ruh evim... Açtıkça Başı döner ıtır sesimin Salına salına, Yare giderim... Her geliş, bir elveda taşır içinde Her doğum bir veda, sinesinde Seraplara yolculuk başlar Susuz kervanlar hezeyan içinde… Öksüz kalır, bakışların Kimi bir gül dalında Kimi kapı ardında Asılı durur sevdalında ve Seni bekler kokun yastığında Duyuşların kalır orda burda Yoksundur… Yoksundur artık Terliklerin, yatağının başında Okşanan saçlar bitap Kalemlerin üşür Sayfalarında… Bana bir türkü söyle Tohumlar su ile elele İğdeler çiçek açmış olsun içinde Bahar dönmüş olsun seferine Ve ipek böcekleri doluşsun Kelebek olup evime… Her geliş, bir elveda taşır içinde Her doğum bir veda, sinesinde Seraplara yolculuk başlar Susuz kervanlar hezeyan içinde… Yolcu! Bir şey söyle… bir şey Ama "Sen" olmasın içinde… Nurcan Yalçin |
Her doğum bir veda, sinesinde
Seraplara yolculuk başlar
Susuz kervanlar hezeyan içinde…
Yolcu!
Bir şey söyle… bir şey
Ama
"Sen" olmasın içinde…
Çağrı mı,veda mı? Paradoks iklimine yazılmış,nemli mısralardı.Tebrik ediyor,saygılar sunuyorum.