30 BAHAR...
Çölümün serabı,yandıkça serinleten yüreğimi,
Fukara bahar kıskanır,varlığına nikahlı bedenimi. Rengi bahara düşen buğday harmanım Her daim ki yüreğimin yangını,aç bana ebediyyen kollarını. Adıma sebep olan yoldur sevdan, İklimin yüreğimin sığındığı uğrak liman. Bilirim ki;bahçende her daim güneş açar. Seninle dolu 30 bahar... Güzelliğinin yansıması,yüzümde donanan papatyalar Yağmurundan tohumlarım yeşerir sevda harmanımda, Ateşin hararetinden serin gölgelere nail ettirir tenin Vakit, hayaline iliştirilmiş sevdan Ben sevda, Seni soluyorum sonsuzluğunda... Varlığınla gönül tezgahımda güzelliğini dokuyorum Her ilmekte gözlerim gözlerini kıskanıyor... Ağlıyorum... Kır saçlarının her teline kurban olduğum ANNEM Yıldızların geceye nöbeti Çiçeğinin güneşine yalvarısı ile varlığının duacısıyım... Adım yollarının bekçisi, Varlığına feda bu can...! |