Hükümsüz Sevdalar
Gizli bir mabet idi gözlerin,
Gözlerin tutunurken başka nazarlara Hiç oldu gözümde, Öznesi uçurum kenarında kaldı mazinin... Lal oldu dilim tüm yaşanmışlıkları silerken geçmişten Sustum tüm olanları unutmuşcasına Hıçkırıklarım düğümlü boğazımda Hiç bir yağmur temizleyemez yasımı Boranı son bulmadıktan sonra... Güneşimi buz tutturan yar Hangi bahar eritir üşüyen yanımı Ve hangi alev yakar senden çok bağrımı Derdi sefa olan aşklar varken bunca kalabalıklar arasında Ben seni seçtim tüm ızdırabınla Tek senin ellerin değsin ellerime Yarınlarımın tek merhabası sen ol dedim Sen gün-eşimle karanlıklarda tükendin... Çak şimdi tüm şimşekleri göğüme, Korkarsam namerdim... Benim cananım bendeyken, Sen git gayrı hükümsüz sevdalara... |