Kara güz vurdu yıktı baharımı,
kırbaçlanıyor her saniye acım
Kan ve acı ömür
Ömür yangın
Nar_ı aşk...
Heva ve hevesler kaçak
Tren raylarında gönlüm
Bir ot misali
Çiğnenmeli ve bitmeli...
Akrep kıskacı misali
Kaçış noktam sen
Sen uzaklarda
Ben yazılmayan şiirlerde...
Tükenmiş bir kalem
Yıkılmış bir hayat
Ve zindan ettiğin karanlık geceler.
Gelme ümidinden uzak
Çakma hikayeler dilimde
Belki gelir...
Çirkin bir gülümseme çehrem de
Nefret eder gibi tüm bakışlardan
Kaçıp uzaklaşamam-ak kendimden
Her varışı sana çıkan,
Koca bir yalan gibi nefesim
Bir varmış bir yokmuş misali
Tek solukluk ölüm yalnızlığı.
Vurduğun kellem de acı kokuyor
Duymuyorsun...
Celladım olmuşsun,
Tek celselik idamlar gibi...
Sandalyeye atılan tek bir tekme misali,
Vurdun ve gittin...
Masum bir aşkın hediyesi şimdi bu yalnızlık,
Seni seviyorum cümlesinin bıraktığı iz.
Meleklerin ağladığı,
Uğur böceklerinin şehri terk ettiği bir soluk
Ve işte kör olmuş bir yalnızlık.
Dinecek mi bu sızı
Bitecek mi bu acı
Ölüm sancısı gibi,
Ne alınır can ne nefes alır bu can...