Son Senfoniyi Çal Ve Git Kolaysamavi bir gökyüzüydü istediğim ve göğünde salınan kocaman bir uçurtma tüm çırpınışlarımda kuyruğuna tutunmuş umutlar ve hep gülen yüzlü çocuklar adımları bana koşar... koparılıyor mu ne diktiğim filizler dallarından illa ki bahar derken yüreğim kara kışlara-mı eriyor solgun yüzüm durun dünyanın çarkına metin yazdığım mısralar tüm anlaşılmazlıklarımın saklı olduğu kelamlar ayrılık vakti mi doğuyor geceden sabaha varışlarda kavuşlamalar nereye sıkışmış bu kahrolası masallarda başlık varış bitiş kayboluş... her sıçrayış koca bir yokoluş, adım adım yalnızlıklarda. telif hakkı verilmiş öznesi dilde saklı olana adı büyük harflerle yazılmış olsada, yazmak bile haram adını yalnızlığıma... tut elimden değneksiz kalmış takatim, acziyetin kafa tutmuş mısralara . korkmuyorsan koşa koşa git uzaklara cesaretin varsa yokluğunun içindende çıkar git sevgiliyi dermanı olmayan yaralara, dermansız kalma pahasına bile olsa... yokluğu avaz avaz çalınsada kulaklarda son senfoniyi çal ve git kolaysa kor olmayan yangınlara... |