Susma konuş benimle
yürek daim kalem olsa neler yazar bilirmisin
unutur konuşmayı dil konuşmaz susar kelimeler hasrettir süretine her türlü hece ama geç vakit dokunmaz yüreğe kimse sen benimle paylaşamaz oldun sus dilin bense kalemimle meşk ettim tüm gece dokunur yüreğe azap melekleri acıtır düşünceler umarsızca serilince bilmezsin küser inceden kalemim gidince elimden farkındamızın elindeki hazinenin bilmem sormadım darda kalan yürek ateşime kimseyi layık görmedi senin yerine sevmek aşk ile dokunursa yinede ilk ve tek bakar gözler senden yana gizlediği yere ömrümde gördüğüm ilk ve teksin sersem yüreğim bir daha nasıl sevsin gitmeler olacaktır hayat bu kısmet bilmelisin ben artık pelur kağıtlarına bıraktım aşkı iliştirdim ataçların ucunda kalbime mühürledim senden başkasına kapattı kapılarını sonsuza dek sevinmelisin n.altın 01/04/2010 01:26 gecenin köründe sensizlik düştü elimdeki kalemime sorma nedenini… Edebiyat Defterinin Değerli Yöneticilerine, Seçki kuruluna, şiirimi okuyup değerlendiren şiir dostlarıma çok teşekkür ederim. Selam ve Sevgilerimle, |
bense kalemimle meşk ettim tüm gece
Dilin söyleyemediğini kalem yazar sevgili kardeşim.
Onun için şair olmuşuz zaten.
Bu duygulu ve anlamlı şiirinizi candan kutluyorum.
Selam sevgiler.