KATİL...siz deyin on bir ben diyeyim on ikiyim henüz yeni yetmeyim öldür deyince Selim meşininde taş saklı sapanı ateşledim tüneyen serçeyi vurdum artık katildim… alışkanlık yapınca hapis sonrası suçum henüz doğmakta olan doğa ile tanışmadan ham meyva kopardım olgunlaşmadan iğde alabildiğince çiçek ağacı kestim… doğduğumda mavi olan gözbebeklerim gökten mi düştü deniz mi yıkadı saçlarımı sarı isterdim neden olmadı yaraladım sevdayı üç kez hükümlüyüm… su döktüm çocuklukta karınca yuvasına gece gizlice sildim seksek çizgilerini ağustosun öncesi erik çalma zamanım Suna’dan da ayrılınca ölümü seçtim… İST. 26. 04. 10 / 03. 00 |
henüz doğmakta olan
doğa ile tanışmadan
ham meyva kopardım olgunlaşmadan
iğde alabildiğince çiçek
ağacı kestim…
Bu mısranın ilk dizesinde ilginç bir gerçeğe vurgu yapmışsınız. Bilerek ya da bilmeyerek. Evet suç sonrası bir alışkanlığa giden bir davranış biçimi söz konusu oluyor. Mutlaka ki birden çok nedeni var suça meyil vermenin, dahası alışkanlığa dönüşmesinin. Sosyologlar araştırıyordur umarım. Onun dışında söyleyeceğim, şiirin aldığı ödülü ha ettiği. Tebrik ve teşekkürlerimle... Kalemine sağlık.