Kuş sesleriyle uyanıyor,
Bir sabaha daha Ankara,
Geceden kalma yorgun anılarla
Yeniden başlıyor koşuşturmaca
Sokaklar doluyor çocuk çığlıklarıyla
Saçlarımı okşuyor ılık rüzgarıyla
Evlerin bacaları göz kırparken
Güneşin o ilk ışıklarına
Kuşanıyor kimileri,
Altın zırhlı migferini
Kimi yüreklerde filizlenirken
Hüznün magrur çiçekleri
El sallar kimi ayrılıklara elleri
Anaların o buruk bakan gözleri
Vuslat zamanının hasretiyle
Dualar yükselirken gök kubbeye
Bir kuş konuyor gönül dalına gizlice
Mecnun misali çölde susuz yüregime
Bir ihtimal, belki bir tebessümle
Karanlık kuyulara usulca ışık sızar
Isıtır buz tutan sevdamı nefesiyle
Yeşertir, çiğdemleri bahçesinde
Toplar yerden kırıntılarını aşkın
Kanadında sunar bir güvercin
Sabırla bekleyen suskun gönlüme
Her yeni doğan güne umutla
Kuşlarla uyanır yine Ankara!....