YANILMIŞIM
Doğup, yaşadığım bu çevrelerde
Derbeder olarak anılmışım ben Değer verilmemiş tüm evrelerde Lüzûmsuz şahsiyet sanılmışım ben... Halbuki neleri gördüm, geçirdim Kader trenini çok kez kaçırdım. Kendimi su gibi ele içirdim Bol bol tüketilmiş, kanılmışım ben... Çileyi ömrüme hep bedel eden Çok idi, görmedim hiç aceleden Asla vazgeçmedim mücadeleden Hayat denen harpte yenilmişim ben... Umudum tükenmiş yaban ellerde Gözyaşım savrulmuş esen yellerde Beni tanımayan bütün dillerde Söz olup, "yaramaz" denilmişim ben... Cefâyı kendime iş bellemişim Şefkati, saygıyı aş bellemişim Herkesi arkadaş, eş bellemişim Oysa ki ne kadar yanılmışım ben... Hikmet NAZLI |